بیماری لوپوس کلیه - An Overview

بیماری لوپوس کلیه - An Overview

Blog Article

اگر در بافت‌ های داخلی قلب و یا ریه ‌ها، مایعی جمع شده باشد، ممکن است لازم باشد که با استفاده از سوزن و سرنگ، خالی شود. به ندرت برخی افراد مبتلا به لوپوس دچار نارسایی کلیه می شوند که ممکن است به دیالیز یا پیوند کلیه نیاز داشته باشند.

سیستم عصبی مرکزی: لوپوس گاهی اوقات می تواند بر سیستم عصبی مرکزی یا مغز هم تاثیر بگذارد که علائم آن شامل: سر درد، سر گیجه، افسردگی، حواس پرتی، مشکلات بینایی، حملات ناگهانی، سکته یا تغییر رفتار می باشد.

اشعه فرابنفش خورشید باعث تشدید علائم بیماری لوپوس پوستی می‌شود. دو سوم مبتلایان به لوپوس نسبت به نور خورشید، فلوئورسنت و سایر نورهای مصنوعی حساس هستند.

عوارض جانبی بلیموماب حالت تهوع، اسهال و عفونت است. مصرف این دارو به ندرت باعث بدتر شدن افسردگی می‌شود.

با وجود این، در موارد بسیار کمیاب، کودک متولد شده از خانم مبتلا به لوپوس، به نوعی لوپوس مبتلاست که به آن «لوپوس نوزادی» گفته می شود.

قلب: در صورتی که التهاب بر قلب اثر کند موجب میوکاردیتیس (ورم عضله قلب) و آندوکاردیت خواهد شد. همین طور بر اعضاء اطراف قلب تاثیر می گذارد و باعث پریکاردیتیس( التهاب کیسه پریکارد) می شود که امکان ظهور علائمی مثل: درد قفسه سینه یا سایر علائم فراهم می شود.

آنتی بادی های خودکار در خون گردش می کنند؛ اما در سلول های خونی بعضی از افراد، دیوارهای نفوذ پذیر وجود دارد و به آنتی بادی ها اجازه عبور کردن را می بیماری لوپوس خطرناک دهد.

عوارض قلب: لوپوس گاهی باعث التهاب عضله قلب، شریان‌ها یا غشای قلب می‌شود. خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی و حملات قلبی نیز به‌شدت افزایش می‌یابد.

لوپوس می‌تواند باعث التهاب عضلات قلب، شریان‌ها یا غشای اطراف قلب (پریکاردیت) شود. شانس ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی و حملات قلبی نیز به شدت افزایش می‌یابد.

فشارخون بالا و تیروئید، از بیماری های شایع هستند که افراد زیادی را درگیر کرده اند؛ گاهی اوقات داروهای مصرفی و روش های درمانی که برای کنترل این نوع بیماری ها به کار می روند؛ موجب بروز اختلالات دیگر می شوند.

این آنتی بادی به قسمتی از هسته که مرکز فرماندگی سلول است، واکنش نشان می دهد.

لوپوس از راه های مختلف بر افراد اثر می گذارد و همین تاثیر، پیدا کردن بیو مارکرهای قابل اعتماد را سخت می کند.

وجود پروتئین، سلول های قرمز خونی و بافت های سلولی همگی میزان فعالیت کلیه را نشان می دهند.

سیستم ایمنی بدن وظیفه محافظت از بدن و مبارزه با مهاجمانی مثل: ویروس ها، باکتری ها و مواد آلوده را برعهده دارد.